Izložba „Ka idealu klasične lepote: dva pogleda“

,,Delujući paralelno u komercionalnoj i umetničkoj fotografiji za ove autore žensko telo predstavlja nezaobilazni motiv rada. Fotografije Vladimira Tatarevića se na neki način mogu posmatrati kao logični nastavak njegovih predhodnih ciklusa Vestalske device i Vidi me posvećenih ženi, pokretu i pre svega telu. Istovremeno i jedan i drugi ciklus su svojevrsni pogled na istoriju, mitologiju, umetnost i fotografiju. Ostavši veran tehnici kolor fotografije, enterijeru odnosno studiju, Vladimir Tatarević se na sebi specifičan način okreće dekonstrukciji u ovom slučaju starih majstora slikarstva. Na njegovim piktorijalnim fotografijama žene, transformisane u Lede, Danaje, Venere renesansnih i baroknih remek dela su posvećene isključivo svom unutrašnjem svetu i biću, a ne posmatraču.

Za razliku od Vladimira Tatarevića, Saša Preradović teži jednom minimalističkom konceptu u prikazivanju akta. Fotografije Vladimira Tatrevića imaju određeni uvod. Drugim rečima, od posmatrača očekuju da prvo malo luta i zadržava se na određenim detaljima kao što su odnosi svetlih i tamnih draperija, njihova prozirnost i fluidnost, pre nego što se fokusira na glavni motiv. Kod crno-belih fotografija Saše Preradovića toga nema. Uklanjanjem svih sekundarnih detalja i kreiranjem gotovo praznog i neutralnog ambijenta autor usmerava naš pogled isključivo na akt prikazan uglavnom u klasičnim stavovima i gestovima. Na prvi pogled upravo zbog takvog rešenja čini se da je akt i glavni nosilac slike. U vreme u kome između ostalog preovladava i mišljenje da sve što je moglo da se fotografiše je fotografisano Vladimir Tatarević i Saša Preradović uzimaju upravo nago telo najstariji motiv u fotografiji i umetnosti, i njegove vanvremenske poze kao svojevrsno polje analize i stvaranja novih prizora.,, Istakla je Jelena Matić istoričar umetnosti.